رویای اردیبهشتی

                                            

و اردیبهشت دیگری از راه رسید.اردیبهشتی زیبا که در آن نغمه هزاران در باغ و بستان شنیده می شود و عطر بهار نارنج فضا را پر کرده و گلهای زیبا لبخندشان را نثار همگان می کنند.  

خدا را شکرگزارم که زنده ماندم و اردیبهشت دیگری را تجربه می کنم لبریز از افکار شیرین و نو.  

و من غرق در رویای اردیبهشتی کینه ها را فرو گذاشته؛گذشته ها را فراموش کرده و به آینده ای روشن و زیبا فکر می کنم و از جدایی دوستان دلگیرم و سعی در وصل آنها دارم؛باشد که بتوانم قدمی در این راه بردارم و کاری کنم که دل دوستان را بدست آورم که دیگر نه دلی بشکند نه تنی بلرزد و در اردیبهشت بهاری رنگین و زیبا همه در کنار هم جمع آییم و به صواب سخن برانیم و باشیم محرم راز دل دریایی یکدیگر.  

نو بهار است در آن کوش که خوشدل باشی  

که بسی گل بدمد  باز و تو در گل باشی  

من نگویم که کنون با که بنشین و چه بنوش  

که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی  

در چمن هر ورقی دفتر حالی دگرست  

حیف باشد که ز کار همه غافل باشی  

نقد عمرت ببرد غصه دنیا به گزاف  

گر شب و روز درین قصه مشکل باشی