دیوانگی و عاقلی

وقتی گریبان عدم با دست خلقت می درید           

وقتی ابد چشم تورا پیش از ازل می آفرید    

وقتی زمین ناز تورا در آسمان ها میکشید           

 وقتی عطش طعم تورا با اشکهایم می چشید   

من عاشق چشمت شدم نه عقل بودو نه دلی    

 چیزی نمی دانم از این دیوانگی وعاقلی   

یک آن شد این عاشق شدن دنیا همان یک لحظه بود   

آن دم که چشمانت مرا از عمق چشمانم ربود  

وقتی که من عاشق شدم شیطان به نامم سجده کرد   

آدم زمینی تر شد و عالم به آدم سجده کرد    

من بودم وچشمان تو نه آتشی ونه گلی  

چیزی نمی دانم از این دیوانگی و عاقلی   

من عاشق چشمت شدم شاید کمی هم بیشتر  

چیزی در آن سوی یقین شاید کمی هم کیش تر    

آغاز و ختم ماجرا لمس تماشای تو بود   

دیگر فقط تصویر من در مردمکهای تو بود     

                                                                        شاعر:دکتر افشین ید الهی