هر قاصدکی یک پیامبر است

ساکت و ساده و سبک بود؛قاصدکی که داشت می رفت.فرشته ای به او رسید و چیزی گفت. قاصدک بی تاب شد و هزار بار چرخید و چرخید و چرخید.قاصدک رو به فرشته گفت:اما شانه های من ظریف است.زیر بار این خبر می شکند.من نازکتر از آنم که پیامی این چنین بزرگ را با خود ببرم.  

فرشته گفت:درست است آنچه تو باید بر دوش بکشی ناممکن است و سنگین؛حتی برای کوه. اما تو می توانی زیرا قرار است بی قرار باشی.  

فرشته گفت:فراموش نکن.نام تو قاصدک است و هر قاصدکی یک پیامبر.  

آن وقت فرشته خبر را به قاصدک داد و رفت و قاصدک ماند و خبری دشوار که بوی ازل و ابد می داد. 

حالا هزاران سال است که قاصدک می رود می چرخد و می رود؛می رقصد و می رود و همه می دانند که او با خود خبری دارد.  

دیروز قاصدکی به حوالی پنجره ات آمده بود.خبری آورده بود و تو یادت رفته بود که هر قاصدکی یک پیامبر است.پنجره بسته بود تو نشنیدی و او رد شد.  

اما اگر باز هم قاصدکی را دیدی دیگر نگذار که بی خبر بگذارد و برود.از او بپرس چه بود آن خبری که روزی فرشته ای به او گفت و او این همه بی قرار شد.  

                                                                             عرفان نظر آهاری